Fixatie disparatie

‘Kijk nou eens goed wat er staat en  doe eens meer je best met schrijven’. Een beteuterde blik kijkt je aan.  De leerkracht zucht: “Zou dit kind werkelijk niet begrijpen dat het wat nauwkeuriger moet gaan werken?”

Helaas voor de leerkracht: Dit gaat niet zo maar veranderen. Waarschijnlijk heeft dit kind een visuele disfunctie. Kijken doe je met je ogen en zien doe je met je hersenen. Dat wat je ziet wordt doorgestuurd naar je hersenen die dit moet interpreteren en begrijpen. Als er in dit proces iets fout gaat dan spreek je over een visuele disfunctie. Het kind kan met de ogen afzonderlijk goed kijken maar de samenwerking tussen de beide ogen werkt niet goed. Hierdoor kunnen de letters in het leesboek gaan dansen, ziet het soms maar drie letters per woord in een keer en pakt het vaak de verkeerde regel als de zin is afgelopen. Regelmatig wordt er bij deze kinderen gedacht aan dyslexie. Wetenschappelijk is bewezen dat 80% van de dyslecten niet dyslectisch is maar een oogprobleem heeft!

Ook bij het schrijven gaat het mis. De letters worden tussen de lijnen i.p.v. op de lijnen geschreven. Het kind ziet niet dat het onder de lijn schiet.

Niet alleen met lezen en schrijven geeft dit problemen. Ook kan het zijn dat het kind de label AD(H)D krijgt terwijl niet het concentratieprobleem maar het oogprobleem de oorzaak is.